Grubą kreską odkreśliłem
Tamtych kilka, przecież całkiem niezłych, lat,
Przemyślałem swoje sprawy,
A z waszych dobrych rad nic sobie nie robię,
Nie robię.
Wciąż nie mogę się pogodzić,
Ale wrócić pewnie już nie umiałbym.
Coś nowego czeka, czuję to,
Za drzwiami, może tuż, może gdzieś za rogiem...
Uuu, c'est la vie,
Uuu, la vie.
Nie jest łatwo znów uwierzyć,
Że to wszystko może coś nam dać.
Cicho siądźmy, nie płosz tego,
Co się zdarzyć ma, niepotrzebnym słowem.
Cicho siądźmy, nie płosz tego,
Co się zdarzyć ma, niepotrzebnym słowem.
Niepotrzebnym słowem.
pobierz PDF do druku »
