Złączeni węzłem braterskiej miłości
zwycięsko płyniem wśród życiowych fal.
Przed nami jutro jaśniejszej przyszłości,
z nami potęga, naszych czynów stal.
Dłoń z dłonią wiąż, przez życie dąż
pełen nadziei, ochoty,
czynem swym świeć, jak orzeł leć
w świat prawdy, piękna i cnoty.
Kto świat swych uczuć i myśli rozszerza,
powiększa siebie i ojczyznę swą,
a to jest celem harcerki, harcerza,
którzy potężną Polskę widzieć chcą.
Dłoń z dłonią...
Na narodowej harcerskiej placówce
Do końca życia będziem wiernie trwać
Wierząc, że nasze drużyny i hufce
Połączą naród w jedną, wielką brać.
Dłoń z dłonią...
Pieśń powstała w 1930 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. Jej autor zadedykował ten marsz harcerstwu żeńskiemu w Polsce.