Nasze szare komórki spracowane.
Zatrzymajmy na moment, na chwilę
naszych nerwów niteczki, naprężone jak struny,
zaraz musną wiosenne motyle.
Marzenia wiosenne, marzenia,
już smutek zmienia się w śmiech.
Myśli promieniem słońca olśnione,
ze szczęścia szalone.
Zapomnijmy o zimie, niech przeminie,
księgę życia czas pisać od nowa.
Czas jest jak rwąca rzeka, nie trać go, by narzekać,
tyle pragnień jest w każdym z nas.
Marzenia wiosenne, marzenia...